Can Tho
Door: els
Blijf op de hoogte en volg elsenrenee
03 Oktober 2014 | Vietnam, Can Tho
Hallo allemaal,
Weer even een verslagje uit Vietnam. Het is onvoorstelbaar dat het morgen alweer een week geleden is dat ik ben vertrokken.
's Middags begint het vaak te regenen wat erg fijn is want dan koelt het
tenminste wat af.
Het huis is bijna vol met 7 mensen, er zijn 2 jongens ( niet te geloven maar 1 jongen komt uit Obdam!) dat maakt het ook gezellig.
Ik ben met miss Hanh bezig om een rolstoel te bestellen met een extra kussen voor de zitting en in de rug. De folders van Invacare geven wat duidelijkheid en begrijpen ze wat ik wil (hoop ik!) Alhoewel het blijft afwachten wat er geleverd wordt.
Net als in december kan ik gewoon mijn eigen gang gaan, niemand zegt er iets van. Bij de City was al een paar dagen de fysioruimte op slot, vanmiddag aan onze contactpersoon, Phuong, maar gevraagd waarom dat nu was. Dan krijg je als antwoordt: ja, het project liep tot september en dat is nu gestopt.
Ja, hoezo gestopt, fysio stopt toch nooit, dat loopt toch gewoon door?
Dit soort zaken snap ik niet als blanke. Afgesproken dat er een evaluatie komt met de directie, mochten ze er niet mee doorgaan dan gaan Phuong en ik kijken of er iemand van buiten af kan worden aan getrokken.
Maar even kijken hoever we komen met het sponsorgeld!
Dit zijn voor de gehandicapten juist zulke noodzakelijke voorzieningen.
Zal dus een robbertje "vechten" worden met de directie van City Orphanage.
Het wil namelijk niet zeggen dat ze mensen toe laten van buiten af die dan in hun fysio gaan werken!
Vanmiddag met de nieuwe vrijwiliger naar de City geweest, hij heeft wat aan sportmassage gedaan en hij schrok van de kinderen. Dat ze zo vergroeid en verkrampt waren. Hij is met enkele kinderen voorzichtig aan de slag geweest. Geloof dat ze morgen wel wat spierpijn zullen hebben!!
Vanmiddag naar de Pagoda geweest, de kinderen zijn daar weg. Er was ruzie met de buurt want ze produceerde teveel lawaai. Nou kan ik me daar iets bij voorstellen maar om dan te gaan dreigen dat ze dan de boel in de fik gaan steken, gaat wel erg veel. Waren vast geen boeddhisten!
Er zijn nu alleen nog baby's ( ook leuk) en ik ga les geven aan de ouderen kinderen want die zijn er nog wel.
Gister in de City een luguber verhaal gehoord van Phuong, er is een meisje daar ik denk een maand of 8, die is door haar moeder levend begraven in een plastic zak. De buurman die toevallig langsliep hoorde geluid en heeft het kindje opgegraven. Daarna is ze naar een eerste opvang gebracht en toen naar de City gebracht. Hier kreeg ik wel even kippenvel van, dit soort dingen gebeuren dus ook. Mensen zijn te arm om voorbehoedsmiddelen te kopen maar zijn ook te arm om voor hun kinderen te kunnen zorgen. Dit soort dingen kan je je gewoon niet voorstellen in Nederland.
Weer even wat lachen: vanmiddag met nieuwe vrijwilliger even naar de grote supermarkt geweest en hem een beetje wegwijs gemaakt. Rijden we terug op de fiets tussen al die brommers, zien we opeens een vrouw op de brommer, kindje voorop, moeder was aan het bellen en kind was gas aan het geven. Je mond valt open als je dat ziet, gillen toch?
De foto's laten wat op zich wachten, het is me niet gelukt. Ben vanmorgen een hele tijd bezig geweest maar ging niet. Dus de instructie's waren niet duidelijk of ik snap het vanzelf weer niet (zal het laatste wel zijn, ik weet het!)
Zondag en maandag met z'n allen een weekend naar Cau Doc, schijnt mooi te zijn.
Iedereen een goed weekend en tot de volgende keer.
Liefs Els
Weer even een verslagje uit Vietnam. Het is onvoorstelbaar dat het morgen alweer een week geleden is dat ik ben vertrokken.
's Middags begint het vaak te regenen wat erg fijn is want dan koelt het
tenminste wat af.
Het huis is bijna vol met 7 mensen, er zijn 2 jongens ( niet te geloven maar 1 jongen komt uit Obdam!) dat maakt het ook gezellig.
Ik ben met miss Hanh bezig om een rolstoel te bestellen met een extra kussen voor de zitting en in de rug. De folders van Invacare geven wat duidelijkheid en begrijpen ze wat ik wil (hoop ik!) Alhoewel het blijft afwachten wat er geleverd wordt.
Net als in december kan ik gewoon mijn eigen gang gaan, niemand zegt er iets van. Bij de City was al een paar dagen de fysioruimte op slot, vanmiddag aan onze contactpersoon, Phuong, maar gevraagd waarom dat nu was. Dan krijg je als antwoordt: ja, het project liep tot september en dat is nu gestopt.
Ja, hoezo gestopt, fysio stopt toch nooit, dat loopt toch gewoon door?
Dit soort zaken snap ik niet als blanke. Afgesproken dat er een evaluatie komt met de directie, mochten ze er niet mee doorgaan dan gaan Phuong en ik kijken of er iemand van buiten af kan worden aan getrokken.
Maar even kijken hoever we komen met het sponsorgeld!
Dit zijn voor de gehandicapten juist zulke noodzakelijke voorzieningen.
Zal dus een robbertje "vechten" worden met de directie van City Orphanage.
Het wil namelijk niet zeggen dat ze mensen toe laten van buiten af die dan in hun fysio gaan werken!
Vanmiddag met de nieuwe vrijwiliger naar de City geweest, hij heeft wat aan sportmassage gedaan en hij schrok van de kinderen. Dat ze zo vergroeid en verkrampt waren. Hij is met enkele kinderen voorzichtig aan de slag geweest. Geloof dat ze morgen wel wat spierpijn zullen hebben!!
Vanmiddag naar de Pagoda geweest, de kinderen zijn daar weg. Er was ruzie met de buurt want ze produceerde teveel lawaai. Nou kan ik me daar iets bij voorstellen maar om dan te gaan dreigen dat ze dan de boel in de fik gaan steken, gaat wel erg veel. Waren vast geen boeddhisten!
Er zijn nu alleen nog baby's ( ook leuk) en ik ga les geven aan de ouderen kinderen want die zijn er nog wel.
Gister in de City een luguber verhaal gehoord van Phuong, er is een meisje daar ik denk een maand of 8, die is door haar moeder levend begraven in een plastic zak. De buurman die toevallig langsliep hoorde geluid en heeft het kindje opgegraven. Daarna is ze naar een eerste opvang gebracht en toen naar de City gebracht. Hier kreeg ik wel even kippenvel van, dit soort dingen gebeuren dus ook. Mensen zijn te arm om voorbehoedsmiddelen te kopen maar zijn ook te arm om voor hun kinderen te kunnen zorgen. Dit soort dingen kan je je gewoon niet voorstellen in Nederland.
Weer even wat lachen: vanmiddag met nieuwe vrijwilliger even naar de grote supermarkt geweest en hem een beetje wegwijs gemaakt. Rijden we terug op de fiets tussen al die brommers, zien we opeens een vrouw op de brommer, kindje voorop, moeder was aan het bellen en kind was gas aan het geven. Je mond valt open als je dat ziet, gillen toch?
De foto's laten wat op zich wachten, het is me niet gelukt. Ben vanmorgen een hele tijd bezig geweest maar ging niet. Dus de instructie's waren niet duidelijk of ik snap het vanzelf weer niet (zal het laatste wel zijn, ik weet het!)
Zondag en maandag met z'n allen een weekend naar Cau Doc, schijnt mooi te zijn.
Iedereen een goed weekend en tot de volgende keer.
Liefs Els
-
03 Oktober 2014 - 17:42
Alexandra Ruiter:
Jeetje Els, wat maak je daar toch een avonturen mee. En wat zijn jullie daar hard nodig!
Mijn mond valt af en toe open van verbazing. Ik geniet erg van je reisverslagen.
Fijn weekend toegewenst! Groetjes uit Schagen van Alexandra -
03 Oktober 2014 - 18:15
Trix:
Hallo zus,
Van zon vehaal krijg ik ook kippenvel. Als kind weet je niet waar je wiegje komt te staan. Kinderen in Nederland mogen toch blij zijn dat hun (en ook ons) wiegje in Nederlandstaat/stond.
Ben heel benieuwd met wat voor rolstoel je uiteindelijk voor de dag komt, dat weet je maar nooit in Vietnam.Wat leuk dat er iemand uit "de buurt" in het huis zit, lijkt mij gessellug.
Tja, wat is nou een week, tijd vliegt om. Geniet van jullie uitstapje.
Liefs zus -
03 Oktober 2014 - 18:40
Trude:
Hey, je vliegt weer van de ene emotie in de andere!! Jemig wat een land. Heel veel succes met het robbertje vechten om de fysio en geniet van je weekend.
Groetjes, Trde. -
03 Oktober 2014 - 19:28
Margreet:
O Els wat een vreselijk verhaal van dat baby'tje. Niet voor te stellen dat mensen door de omstandigheden zo kunnen handelen. Te triest voor woorden. Hopelijk gaat het je lukken om de fysiotherapie weer op poten te krijgen, zo belangrijk.
Nou ik lees dat er weer genoeg te doen is. Voor jou ook een goed weekend en succes daar!
Liefs, Margreet -
04 Oktober 2014 - 00:31
Joke:
Kippenvel momenten, als je dit leest!!
Maar ook mooie momenten en verhalen, je doet goed werk, chapeau!!
gr Joke -
04 Oktober 2014 - 18:44
Monique:
Hai Els,
wat een belevenissen, heftig soms ook hoor. Gelukkig behoud je je humor! Erg leuk om je op deze manier te volgen.
groetjes Monique -
05 Oktober 2014 - 15:03
Duy:
Ik word er stil van... -
05 Oktober 2014 - 17:32
KIND:
hee mam!
je had me al veel in een email verteld maar het blijft een bizar verhaal.
Er is veel aan het veranderen daar, maar ben blij dat ze jou nog herkennen.
EN: JEEEEEJJJJ FOTO'S!!! JOEPIE!!
liefss! -
06 Oktober 2014 - 14:10
Marijn:
Lieve Els,
Mooi verslag, leuk om te volgen hoe het daar nu is!
Ik hoop dat ik gauw meer lees over de mooie maar ook heftige gebeurtenissen.
Liefs, Marijn -
07 Oktober 2014 - 12:28
Els Muyris:
Beste Els,
Fijn te kunnen lezen hoe het nu op de projecten gaat en vooral met de bewoners.
Ik voel heimwee als ik het lees en de foto's zie. Ik wens je weer een mooie tijd toe. Ik ga je volgen. Groetjes, andere Els -
07 Oktober 2014 - 19:03
Henny:
He Els, goed gedaan allemaal. Kijkt Appie Happie, op het dorp ook naar je verslagen? Zou leuk zijn.
Hopelijk is je buik weer rustig, vond ook dat je er mager uit zag. Vooral op die foto toen je inde taxi stapte(jullie gingen schoenen kopen) Mooi project weer.
Zijn luchtbedden niet iets vr de kinderen, om ze van de grond te krijgen? Of een aantal hangmatten aan het plafond, waar je trouwens weer contracturen van krijgt als ze die niet al hadden. Probeer ff mee te denken. In ieder geval hou je taai en de groeten van ons.
Hebben ze vr je spierpijn en klachten geen tijgerbalsem of zo? Henny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
