Leuke en niet leuke momenten
Blijf op de hoogte en volg elsenrenee
02 Augustus 2013 | Vietnam, Can Tho
Lieve allemaal,
ten eerste willen we jullie graag heel erg bedanken voor alle leuke berichtjes op de site! Als je zo ver weg bent is het heel erg leuk om iets van thuis te horen. We waarderen het dan ook zeer.
Back to Can tho. Het was het weekje wel weer. Ruzie in de City orphanage om mee te beginnen (Renee dan, opvliegend typje, van wie zou ze dat hebben ;P) De begeleidster van de kleuters deed erg moeilijk en had zichtbaar geen zin in ons. Ten eerste mochten we er niet in, we waren te vroeg volgens haar. Na wat gebons op het raam en een overduidelijke 'ik snap niets van wat je bedoel' gezicht (we snapte het natuurlijk overduidelijk, maar hielden gewoon vol) mochten we zuchtend naar binnen. Eenmaal binnen ging ze zitten op een stoel en negeerde ons. We mochten dan nog net met de kids spelen, maar daar hield het mee op. In de eerste groep zit een gehandicapt jongetje die het echt prachtig vind om met een stoel te spelen (geen idee waarom maar hij vind het geweldig!) dus iedere keer als we daar zijn zetten we een stoel voor hem neer (dus ook nu). En dat mocht niet. Luidkeels schreeuwde ze NO! en gebaarde naar het stoeltje dat het weg moest. Renee negeerde haar en speelde vrolijk verder met de kinderen (soms moet je maar gewoon de domme blanke spelen). Toen pakte zij het stoeltje af, waarop ik (Renee) rustig het stoeltje weer terug zette. Toen ze weer luidkeels NO schreeuwde en het wegzette, pakte ik doodleuk een ander stoeltje. Dat was natuurlijk fout. Dus ging het haar woord van NO tegen het mijne wat YES was. Geen boeiende conversatie. Boos trok ze de stoel uit mn handen waarna ik weer doodleuk een stoel pakte maar deze keer vanuit een andere kamer en hem vasthield terwijl het kindje ermee speelde. Nu was ze zo gemeen om een van de grotere kinderen tegen mij op te zetten en hem de stoel te laten afpakken en naar me te schreeuwen. Tja op dat kind kan je natuurlijk niet boos worden. Dus ik negeerde het allemaal maar en nadat zij doorhad dat het echt geen zin had ging ze maar met een ballon spelen, blijkbaar zelf ook nog een kind.
Bij de tweede groep was het ook al raak. Al tig keer hebben we gezien hoe de lepel vol smurrie achterin de keel van een klein hulpeloos kind wordt geschoven maar vandaag was het drie keer zo erg. Ze had een doek over het hoofd gelegd, neus dichtgeknepen en het het eten werd er naar binenen gegoten, nee wat zeg ik, gestampt. Kind huilend, wat bijna niet kon aangezien ze bijna geen lucht kreeg door die mond vol smurrie. Uiteindelijk kon ik (Renee) het niet meer aanzien en heb ik het overgenomen van haar, wat gelukkig wel mocht. Na wat luid gegodver in het Nederlands ging ik het proberen. Dit kindje is zo verwaarloosd dat het bijna een kruipend rompje is. Alhoewel, kruipen kan het niet eens met zo'n vergroeid lichaampje. Mama en ik hebben het er lang over gehad maar uiteindelijk besloten om toch een foto van het kindje op de site te zetten. Het is een erge foto, maar helaas is dit de werkelijkheid. Mocht je hier niet tegen kunnen, wees dan voorbereid of sla de foto over.
Verder gaat alles goed hier, we hebben ook zeker de leuke momenten!
Volgende week gaan we zwemmen met de peuters van the city orphanage! Waar we echt mega veel zin in hebben.
Helaas zijn er al wat leuke vrijwilligers weg (Maurice en Griet), vertrokken uit het huis en zijn nu aan het reizen. Zeker leuk voor hun! en we hebben echt een toptijd met hun gehad!!
Voor mij (Renee) is volgende week alweer de laatste week! (HELAAS). De tijd gaat zo verschrikkelijk snel! Dus aankomende week nog maar veel leuke dingen doen met die kids.
Liefs van ons!
en tot snel.
p.s. Els blijft nog een week na mij en geen slang gegeten helaas.
Doei!
ten eerste willen we jullie graag heel erg bedanken voor alle leuke berichtjes op de site! Als je zo ver weg bent is het heel erg leuk om iets van thuis te horen. We waarderen het dan ook zeer.
Back to Can tho. Het was het weekje wel weer. Ruzie in de City orphanage om mee te beginnen (Renee dan, opvliegend typje, van wie zou ze dat hebben ;P) De begeleidster van de kleuters deed erg moeilijk en had zichtbaar geen zin in ons. Ten eerste mochten we er niet in, we waren te vroeg volgens haar. Na wat gebons op het raam en een overduidelijke 'ik snap niets van wat je bedoel' gezicht (we snapte het natuurlijk overduidelijk, maar hielden gewoon vol) mochten we zuchtend naar binnen. Eenmaal binnen ging ze zitten op een stoel en negeerde ons. We mochten dan nog net met de kids spelen, maar daar hield het mee op. In de eerste groep zit een gehandicapt jongetje die het echt prachtig vind om met een stoel te spelen (geen idee waarom maar hij vind het geweldig!) dus iedere keer als we daar zijn zetten we een stoel voor hem neer (dus ook nu). En dat mocht niet. Luidkeels schreeuwde ze NO! en gebaarde naar het stoeltje dat het weg moest. Renee negeerde haar en speelde vrolijk verder met de kinderen (soms moet je maar gewoon de domme blanke spelen). Toen pakte zij het stoeltje af, waarop ik (Renee) rustig het stoeltje weer terug zette. Toen ze weer luidkeels NO schreeuwde en het wegzette, pakte ik doodleuk een ander stoeltje. Dat was natuurlijk fout. Dus ging het haar woord van NO tegen het mijne wat YES was. Geen boeiende conversatie. Boos trok ze de stoel uit mn handen waarna ik weer doodleuk een stoel pakte maar deze keer vanuit een andere kamer en hem vasthield terwijl het kindje ermee speelde. Nu was ze zo gemeen om een van de grotere kinderen tegen mij op te zetten en hem de stoel te laten afpakken en naar me te schreeuwen. Tja op dat kind kan je natuurlijk niet boos worden. Dus ik negeerde het allemaal maar en nadat zij doorhad dat het echt geen zin had ging ze maar met een ballon spelen, blijkbaar zelf ook nog een kind.
Bij de tweede groep was het ook al raak. Al tig keer hebben we gezien hoe de lepel vol smurrie achterin de keel van een klein hulpeloos kind wordt geschoven maar vandaag was het drie keer zo erg. Ze had een doek over het hoofd gelegd, neus dichtgeknepen en het het eten werd er naar binenen gegoten, nee wat zeg ik, gestampt. Kind huilend, wat bijna niet kon aangezien ze bijna geen lucht kreeg door die mond vol smurrie. Uiteindelijk kon ik (Renee) het niet meer aanzien en heb ik het overgenomen van haar, wat gelukkig wel mocht. Na wat luid gegodver in het Nederlands ging ik het proberen. Dit kindje is zo verwaarloosd dat het bijna een kruipend rompje is. Alhoewel, kruipen kan het niet eens met zo'n vergroeid lichaampje. Mama en ik hebben het er lang over gehad maar uiteindelijk besloten om toch een foto van het kindje op de site te zetten. Het is een erge foto, maar helaas is dit de werkelijkheid. Mocht je hier niet tegen kunnen, wees dan voorbereid of sla de foto over.
Verder gaat alles goed hier, we hebben ook zeker de leuke momenten!
Volgende week gaan we zwemmen met de peuters van the city orphanage! Waar we echt mega veel zin in hebben.
Helaas zijn er al wat leuke vrijwilligers weg (Maurice en Griet), vertrokken uit het huis en zijn nu aan het reizen. Zeker leuk voor hun! en we hebben echt een toptijd met hun gehad!!
Voor mij (Renee) is volgende week alweer de laatste week! (HELAAS). De tijd gaat zo verschrikkelijk snel! Dus aankomende week nog maar veel leuke dingen doen met die kids.
Liefs van ons!
en tot snel.
p.s. Els blijft nog een week na mij en geen slang gegeten helaas.
Doei!
-
02 Augustus 2013 - 14:38
Trix:
Hallo lieverd,
nog knap dat je zoveel geduld hebt getoond. Wat een bitch is die verzorgster. Zeker met verkeerde been uit bed gestapt. Knap dat je dit werk doet....!! Krijg tranen in mijn ogen als ik de foto's bekijk. Hebben die kinderen nog wel een leven daar...? Zonder jullie vrijwilligers zou hun leven nog erger zijn.
Je begrijpt het gewoon niet, natuurlijk heeft ieder land zijn eigen gewoontes, regels en gebruiken, maar dit is onmenselijk . Een hond wordt nog beter behandeld.
Nogmaals ......RESPECT voorjou en Els.
liefs Trix, ook namens Ted -
02 Augustus 2013 - 20:49
Margreet:
He meiden,
Wat ontzettend erg, je kan je gewoonweg geen voorstelling ervan maken.
Hoe zielig voor die kinderen, je hart breekt, dat er zulke dingen gebeuren!!!!!!!
Respect Renee dat je rustig bent gebleven.
Volgende week alweer naar huis en Els alweer over twee weken, de tijd gaat zo snel.
Heb nog een goede week en heel veel succes nog met die "verzorgsters"
Liefs, Margreet -
03 Augustus 2013 - 10:49
Hilde:
Wow, wat knap Renee, dat je zo rustig bent gebleven en toch ook vol hebt gehouden!! Wat vreselijk hoe ze dat daar doen, maar wat fantastisch dat jullie dit werk doen!! En dat er zoveel vrijwilligers zijn die daar komen werken Echt zoveel respect voor jou en Els!!! en voor de andere vrijwilligers!
Gelukkig zijn er ook de leuke momenten..super om te gaan zwemmen met die kinderen! Alvast veel plezier daarmee en succes, maar ook plezier voor de rest van de we(e)k(en). Tijd gaat zo snel!!
Veel liefs Hilde
-
03 Augustus 2013 - 16:27
Wendy Niels En De Jongens:
respect hoor meiden top!
ik heb nog een draagzak in de kast liggen voor jullie volgende uitstap hoor!!! succes nog even met jullie werk
gr wendy niels en de jongens -
04 Augustus 2013 - 07:54
Elma:
wat komen jullie soms schrijnende dingen tegen. zo gemeen en zonder gevoel. zij hebben ook recht op goede zorg. geweldig dat jullie dit doen om hen toch zo af en toe een bijzondere dag te geven. je kunt niet alles veranderen maar een glimlach maakt weer veel goed denk ik. top -
04 Augustus 2013 - 15:46
Bas:
hoi els en renee waarom mocht dat kind niet met die stoel spellen? -
04 Augustus 2013 - 15:51
Wil:
top, dat jullie zo kalm blijven,wat een harteloze mensen!!!!!
veel sterkte nog de komende weken!!!!
gr. wil, mariet -
05 Augustus 2013 - 08:59
Trix:
Hoi
ik kon eerst niet alle foto's goed bekijken, foutmelding op mijn tablet
Nu heb ik ze allemaal goed kunnen bekijken en ik zag een leuke foto ertussen.....
ik zoek nl nog leuke vazen of zo voor op de kast, en wat zie ik op een van de foto's.....een paar leuke vazen of, zoals ze dat vroeger noemden, een leuk kaststel.
Willen jullie die niet voor mij meenemen...? Is net een leuk maatje voor onze kast......
liefs Trix -
05 Augustus 2013 - 17:10
Priscilla:
Hey hey,
Ik heb diep respect voor jullie!!
Zet hem op kanjers en vergeet niet ook een beetje te genieten!!
Groetjes Priscilla -
05 Augustus 2013 - 20:24
Thil Van Stralen:
Meiden, de reis is al bijna voorbij, wat een mooie reis maken jullie, ik ben diep onder de induk van jullie vrijwillegers werk. Zelf heb ik in Vietnam en Cambodja projecten bezocht, maar meer met kinderen van de straat proberen, door te begeleiden om te leren werken. Maar wat jullie doen daar heb ik diep respect voor. Prachtige verslagen en foto's. Els tot ziens in Schagen, Groetjes van de meiden, Thil. -
11 Augustus 2013 - 15:51
Astrid Brakels:
Hoi Els,
Eindelijk wakker geworden vandaar deze late reactie. Hopelijk heb je nog een paar mooie dagen. Je hebt het berichtje van Trix toch wel goed gelezen hoop ik. Zij wil de vaas NIET hebben haha. Geniet nog even lekker en tot gauw. Liefs van Nanne en Astrid. Respect voor jullie beide.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
