HOME - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van elsenrenee ligthart - WaarBenJij.nu HOME - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van elsenrenee ligthart - WaarBenJij.nu

HOME

Door: Els

Blijf op de hoogte en volg elsenrenee

08 Januari 2017 | Vietnam, Can Tho

We zijn weer thuis! Het is wel even wennen aan de temperatuur hier, het scheelt 30 graden ongeveer. De kachel maar wat hoger dan anders gezet.

Op kerstavond zijn we naar de kerk geweest bij de nonnen. Die waren erg blij dat we er waren. In de kerk werd geklapt
voor de mensen van buitenaf die aanwezig waren.
De mis duurde 5 kwartier en na afloop werden we gevraagd om aan de ere tafel te komen zitten. Er zat ook een Vietnamese meneer die goed Engels sprak, hij had notabene van 2001 tot 2005 gestudeerd in Groningen. Hoe is het toch mogelijk.

Op 1e kerstdag zijn we naar het bouwvakkershutje gegaan op de hoek van de straat een cadeautje brengen voor de jongetjes en wat lekkers voor de ouders. De jongetjes straalden gewoon zo blij waren ze.
De rest van de bouwvakkers in de straat hebben we kleine cakejes gebracht op kerstavond, allemaal happy.
Voor hun was het geen kerst, er wordt gewoon doorgewerkt, alles doen ze op blote voeten en staan soms gevaarlijk te balanceren op smalle richeltjes. Hier is geen Arbo of arbeidsinspectie.

De laatste dag in Can Tho was druk, van iedereen afscheid nemen. Phoung kwam nog met een kerstlunch 's middags, en nog even langs de oppermonnik om gedag te zeggen. Afscheid van de City was weer even slikken maar het is niet anders. We hebben weer wat glimlachjes op de gezichten kunnen toveren.

Tweede kerstdag zijn we met de bus [je] naar Ho Chi Minh vertrokken. Dit keer zat ik in de goeie bus. 's Morgens nog even snel naar de bakker om wat mee te nemen voor onderweg.
Ik was te gehaast en het broodje wat ik pakte viel op de grond, apart gelegd op de toonbank en een andere gepakt.
Na het afrekenen keek ik nog even om en het gevallen broodje werd gewoon weer terug gelegd op de stapel! Ja, er wordt niets verspild hier.

In Ho Chi Minh weer naar het hotelletje van mr. Tan, de airco in de kamer deed het niet maar er werd zo voor een andere kamer gezorgd. We konden de kamer tot 17.00 uur 's middags reserveren, erg prettig was dat.
De volgende dag hadden we nog een hele dag want onze vlucht vertrok pas 's avonds om 23.55 uur.
Met Lan hadden we afgesproken om naar de Pagoda te gaan waar ik vorig jaar ook ben geweest. In deze Pagoda wonen
bejaarde vrouwen. Tevens is er een afdeling met dementerende ouderen en ouderen die geestelijke problemen hebben.
Als ze hier niet worden opgevangen komen ze op straat terecht. Deze ouderen hebben geen kinderen die ze in huis kunnen nemen.
Het is goed dat deze opvang er is maar je wordt er niet vrolijk van als je dit ziet, om op zo'n manier je oude dag te moeten beleven, vreselijk.
Het is een grote zaal met ongeveer 30 bedden, alles wat ze hebben staat op het bed in plastic tasjes. Geslapen wordt er op een rieten matje. Het woord privacy komt hier niet voor.
Voor deze ouderen hebben we onderweg melk ingeslagen [notabene Dutch Lady!] en zachte koekjes voor de dames. [ivm de toestand van de gebitten]
In deze Pagoda wonen vrouwelijke monniken, het hoofd ontving ons met thee.
De doos met brillen werd dankbaar ontvangen [dankzij Walter optiek!] Prettig dat Lan dan mee is en kan tolken want anders wordt het toch wel moeilijk om dingen duidelijk te maken.
Mochten er brillen over zijn dan kunnen die weg gegeven worden aan armen mensen uit de buurt.

's Avonds met Lan nog een keer uit eten en hij wilde ons graag naar het vliegveld brengen. Daar hebben we samen nog koffie gedronken en afscheid genomen.
De vlucht ging op tijd alleen het landen in Dubai ging minder, vanwege de mist lukte het niet en hij moest een doorstart maken. Dit was niet echt prettig moet ik zeggen.
Vanwege de mist had de aansluitende vlucht een uur vertraging, viel ons nog mee. Als je dan ziet wat er staat wat nog de lucht in moet, niet te geloven.
Het is ritsen op de startbaan, dat het allemaal toch weer goed gaat, je blijft je verbazen.
Dit keer helaas terug geen business gevlogen maar samen terug gaan was ook gezellig.

Ik wil iedereen bedanken die een bijdrage heeft gegeven in wat voor vorm dan ook!
Met name WALTER OPTIEK uit Warmenhuizen, GRANDVISION [David de Kruif] PEARLE Schagen, v. BOXTEL hoortoestellen [Rien v. Gorkum]
En alle mensen die een donatie in geld hebben gegeven.

Misschien tot het einde van het jaar want het plan is om dan weer heen te gaan.

Iedereen een goed en een blij 2017 gewenst en nogmaals dank!


Lieve groet Els en Renèe


  • 09 Januari 2017 - 08:35

    Trix:

    Weer goed bezig geweest zus & leenkind..!
    gr. zus

  • 09 Januari 2017 - 16:04

    Anneke Meester:

    Van hetzelfde. Sterkte weer thuis. Ik heb je helemaal weer gevolgd. Mooi om te lezen. Respect voor jullie.

  • 17 Oktober 2017 - 22:19

    M.P.Lam:

    Hoi Els,

    wil je je bankrekeningnummer nog een keer geven? ik en mijn familie willen graag doneren.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Vietnam, Can Tho

Vietnam

Vrijwilligerswerk in Can Tho - Vietnam

Recente Reisverslagen:

25 November 2017

nog 1 week!

08 Januari 2017

HOME

24 December 2016

Bijna weer om

17 December 2016

Maand

11 December 2016

Kind
elsenrenee

Vietnam 29 december 2019 t/m 1 februari 2020 Ho Chi Minh en Can Tho

Actief sinds 12 Nov. 2011
Verslag gelezen: 4480
Totaal aantal bezoekers 126944

Voorgaande reizen:

25 November 2017 - 30 December 2017

terug naar Vietnam

19 November 2016 - 28 December 2016

Vietnam

30 Juni 2012 - 06 Augustus 2012

vrijwilligerswerk in vietnam

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: