kerstmis in Can Tho

Hallo allemaal,

De laatste dagen zijn ingegaan, helaas. Ik had hier nog wel weken kunnen blijven.

Afgelopen week zijn we schoenen wezen kopen met een aantal kinderen van de City Orph. Wat een feest om de winkel in te gaan en nieuwe
schoenen mogen uitzoeken! Er zijn 15 paar aangeschaft, op de foto is te zien hoe blij ze zijn.
Vanmorgen op de brommer om 7.15 uur [achterop bij miss Hanh] naar een soort van revalidatiecentrum geweest om rolstoelen te kopen. Helaas was er niet wat ik wilde hebben. In de farmacia kun je rolstoelen kopen maar die zijn echt van Vietnamese kwaliteit. We hebben een gesprekje gehad met een dokter waar ik aan kon laten zien wat ik wilde hebben. Dankzij Duy [mijn Vietnames contact in Nederland] had ik een vertaling met de "eisen" waaraan de rolstoelen moeten voldoen.
Het is handig als er een werkblad op zit zodat ze ook kunnen eten, tekenen en huiswerk kunnen maken. Verder is een dik los kussen ook geen luxe want deze jongen zit er de hele dag in. Als het goed is kunnen ze dat bestellen. Ben benieuwd!
Donderdag dus weer vroeg op en als een kamikaze ons weer in het verkeer storten!

Met 2 jongens van de City Orph. zijn we een terrasje wezen pikken. Wat hadden ze een pret, aangezien ze nooit buiten de poort komen.Op de terugweg nog een ijsje gehaald, hun middag kon niet meer stuk.

De kerstverlichting in de straten hier gaat sinds eergister aan. Nou, dat is te merken, al het verkeer staat vast. Heb nog nooit zoveel brommers bij elkaar gezien en daar fietsen we dan tussen!
Je moet er maar gewoon in mee gaan en je niet lopen te ergeren maar er om lachen. mijn opgepimpte fiets [met led verlichting] vinden ze allemaal reuze interessant en ze liggen in een deuk als ik met kerstmuts op de fiets zit.

Zou graag met een stel kinderen van de City Orph. in de taxi stappen 's avonds en dan gewoon een paar rondjes rijden in de verlichte straten.
In de taxi naar het ziekenhuis voor de checkup was al uitje!

Afgelopen week dat we in de City Orph. waren hebben we een stel
Aussies ontmoet. Hun ouders zijn Vietnamees maar zij zijn in Australie geboren. Ze waren op familie bezoek en bezochten een paar weeshuizen.
Aan ons werd gevraagd waar er behoefte aan was en dat hebben ze de volgende dag gebracht. Ze waren onder de indruk dat er nog zoiets bestond als City Orph.

Maandag met Marina, een andere vrijwilliger slippers wezen kopen. Ja hoor, met die grote Nederlandse voeten geen slippers voor ons natuurlijk.
Ik heb nu een mannen maat 42! [normaal maatje 40 in Nederland hoor!]
Ze liggen helemaal in een deuk als je om maat 40 vraagt. De grootste maat is hier 39 en dan houdt het op. Kleren ga ik dus maar niet kopen!

Verder heb ik nog tasjes gemaakt voor de kinderen van de Pagoda [weeshuis bij de monniken] die ga ik morgen brengen. er zitten wat spulletjes die meegebracht zijn uit Nederland. Hoop dat het op de foto te zien is.

Het weer is aangenaam, alle Vietnamezen hebben het nog steeds erg koud en wij fietsen in ons t shirt, heerlijk weer voor ons!

Het zieke meisje van de foto leeft nog steeds en af en toe denk ik: kind, had ik maar een pilletje ofzo voor je om je uit je lijden te verlossen.
Je kan ook zien dat ze pijn heeft, aanraken doet pijn en ze ligt te kreunen.

Het nieuwe bestelde bedje en matras is nog niet gearriveerd maar zal niet lang meer duren.

Het is hier vandaag [24 december] kerstmis, de meeste gaan gewoon naar 't werk en school. De winkels zijn allemaal open enz.
Onze kerstboom is een beetje zielig geworden want de verlichting heeft het begeven. Denk dat ie teveel water heeft gehad dat de hulp hem onder de douche heeft gezet!

Nou luitjes, het zal een van de laatste berichten zijn of er moet iets bijzonders gebeuren.
Zaterdag vertrek ik om 13.00 uur met de bus weer naar Ho Chi Minh.

Fijne kerstdagen!

groet Els