laatste dagen
Door: els
Blijf op de hoogte en volg elsenrenee
31 Oktober 2014 | Vietnam, Can Tho
Hallo allemaal,
Inmiddels zit ik al weer in Ho Chi Minh, vanmorgen de bus van 12.00 uur uit Can Tho. Met een minibusje wordt je opgehaald en naar het grote busstation gebracht. Snel je ticket halen en voor je het weet wordt je in een bus geduwd, dan hoop je dat je in de goeie zit en inderdaad in Ho Chi Minh uitkomt.
De rolstoel is afgelopen maandag uit Ho Chi Minh gekomen en er was weer iemand vreselijk blij. Het probleem blijft wel hier dat er geen verstelbare voetensteunen te krijgen zijn.
Het oude vrouwtje op de foto was aan het uitrusten, ze had twee zware manden omhangen. Even gestopt en een flesje water gegeven, ff buurten en ze kon weer verder.
De streekbus die hier rijdt heeft een bijrijder en als ie de bocht om moet wappert ie met zijn hand uit het raam. Komisch om te zien.
Ik heb een filmpje gemaakt tijdens het spitsuur op de weg waar wij dan ook rijden. Zal het later op de site zetten.
Gister voor de laatste keer naar City Orphanage geweest, dat was wel weer even slikken bij het weggaan. De rolstoelen worden in ieder geval gebruikt, dat is dan toch weer bereikt. Bij het weggaan werd ik helemaaal uitgeleide gedaan door het hoofd van de verzorgsters. Ze had bovendien nog een cadeautje voor mij en voor de stichting uit Den Haag die ook o.a. hulpmiddelen hebben gesponsord.
's Morgens met de kinderen armbandjes gemaakt, ik had kralen en belletjes meegenomen en dun elastiek. Dat hadden ze nog nooit gezien. Het was zelfs zo interessant dat de verzorgsters ook kwamen vragen of ik er een voor hun ook wilde maken.
Met het gele kanariepietje gaat het redelijk, hij is niet suf meer en de gele kleur lijkt weg te trekken. Soms is het moeilijk te zien want Vietnamese baby's zijn ook wat getint.
Woensdagavond met Phung (contactpersoon) achterop de bromtol nog stoeltjes en 2 tafeltjes gekocht o.a. ook voor de peuters. Op de terug weg waren we net weggereden toen we aangereden werden door een dronken man. Ja, en dan lig je zo op straat, gelukkig niets aan de hand op een schaafwond na en wat blauwed plekken. De bromtol zag er minder fraai uit.
Ook weer meegemaakt! De schietgebedjes tot Boeddha hebben dus ook niet zoveel geholpen!
Donderdag met miss Hanh naar een ziekenhuisje geweest waar alleen prenatale zorg is en bevallingen. Zwangere vrouwen gaan 1 tot 2 weken voor de uitgerekende datum al naar net ziekenhuis om de geboorte af te wachten. Dat is veiliger want ja, je gaat niet 3 uur op een brommer zitten met weeën!
Het ziekenhuisje (eigenlijk kraamkliniek) ziet er niet uit, zouden wij zeggen net als de kamers waar de vrouwen verblijven. Ik mocht alle kamers in waar pas bevallen vrouwen lagen. Ze lieten allemaal trots hun kindje zien.
Het waren allemaal kleine kindjes, er lag er een die was 6 1/2 pond en dat vonden ze een dikkerd! Vertelt dat in Nederland het gemiddelde geboortegewicht tussen de 6 en 7 pond ligt. Nou, ze kwamen niet meer bij, dat kon toch niet!
Zo'n blanke aan je bed is toch wel reuze interessant. Als ik te lang bij iemand stond werd ik door de familie van een andere kraamvrouw al bij de arm gepakt om bij hun te kijken.
Heel bijzonder weer om dit weer te zien allemaal. Heb er geen foto's van, vond dat een beetje te veel om te vragen.
In Ho Chi Minh werd Halloween gevierd. Met Lan (Vietnamese kennis) een rondje op de bromtol gedaan in de stad. Het was zo vreselijk druk, we stonden meer vast als dat we voor uit kwamen!
Morgen met hem naar TU DU hospital, ben erg benieuwd wat ik daar aantref en hoe of deze kinderen verzorgt worden.
Zal hier later nog op terug komen.
Lieve groeten uit Ho Chi Minh
Els
(Foto's ben ik aan het uploden, duurt ff)
Inmiddels zit ik al weer in Ho Chi Minh, vanmorgen de bus van 12.00 uur uit Can Tho. Met een minibusje wordt je opgehaald en naar het grote busstation gebracht. Snel je ticket halen en voor je het weet wordt je in een bus geduwd, dan hoop je dat je in de goeie zit en inderdaad in Ho Chi Minh uitkomt.
De rolstoel is afgelopen maandag uit Ho Chi Minh gekomen en er was weer iemand vreselijk blij. Het probleem blijft wel hier dat er geen verstelbare voetensteunen te krijgen zijn.
Het oude vrouwtje op de foto was aan het uitrusten, ze had twee zware manden omhangen. Even gestopt en een flesje water gegeven, ff buurten en ze kon weer verder.
De streekbus die hier rijdt heeft een bijrijder en als ie de bocht om moet wappert ie met zijn hand uit het raam. Komisch om te zien.
Ik heb een filmpje gemaakt tijdens het spitsuur op de weg waar wij dan ook rijden. Zal het later op de site zetten.
Gister voor de laatste keer naar City Orphanage geweest, dat was wel weer even slikken bij het weggaan. De rolstoelen worden in ieder geval gebruikt, dat is dan toch weer bereikt. Bij het weggaan werd ik helemaaal uitgeleide gedaan door het hoofd van de verzorgsters. Ze had bovendien nog een cadeautje voor mij en voor de stichting uit Den Haag die ook o.a. hulpmiddelen hebben gesponsord.
's Morgens met de kinderen armbandjes gemaakt, ik had kralen en belletjes meegenomen en dun elastiek. Dat hadden ze nog nooit gezien. Het was zelfs zo interessant dat de verzorgsters ook kwamen vragen of ik er een voor hun ook wilde maken.
Met het gele kanariepietje gaat het redelijk, hij is niet suf meer en de gele kleur lijkt weg te trekken. Soms is het moeilijk te zien want Vietnamese baby's zijn ook wat getint.
Woensdagavond met Phung (contactpersoon) achterop de bromtol nog stoeltjes en 2 tafeltjes gekocht o.a. ook voor de peuters. Op de terug weg waren we net weggereden toen we aangereden werden door een dronken man. Ja, en dan lig je zo op straat, gelukkig niets aan de hand op een schaafwond na en wat blauwed plekken. De bromtol zag er minder fraai uit.
Ook weer meegemaakt! De schietgebedjes tot Boeddha hebben dus ook niet zoveel geholpen!
Donderdag met miss Hanh naar een ziekenhuisje geweest waar alleen prenatale zorg is en bevallingen. Zwangere vrouwen gaan 1 tot 2 weken voor de uitgerekende datum al naar net ziekenhuis om de geboorte af te wachten. Dat is veiliger want ja, je gaat niet 3 uur op een brommer zitten met weeën!
Het ziekenhuisje (eigenlijk kraamkliniek) ziet er niet uit, zouden wij zeggen net als de kamers waar de vrouwen verblijven. Ik mocht alle kamers in waar pas bevallen vrouwen lagen. Ze lieten allemaal trots hun kindje zien.
Het waren allemaal kleine kindjes, er lag er een die was 6 1/2 pond en dat vonden ze een dikkerd! Vertelt dat in Nederland het gemiddelde geboortegewicht tussen de 6 en 7 pond ligt. Nou, ze kwamen niet meer bij, dat kon toch niet!
Zo'n blanke aan je bed is toch wel reuze interessant. Als ik te lang bij iemand stond werd ik door de familie van een andere kraamvrouw al bij de arm gepakt om bij hun te kijken.
Heel bijzonder weer om dit weer te zien allemaal. Heb er geen foto's van, vond dat een beetje te veel om te vragen.
In Ho Chi Minh werd Halloween gevierd. Met Lan (Vietnamese kennis) een rondje op de bromtol gedaan in de stad. Het was zo vreselijk druk, we stonden meer vast als dat we voor uit kwamen!
Morgen met hem naar TU DU hospital, ben erg benieuwd wat ik daar aantref en hoe of deze kinderen verzorgt worden.
Zal hier later nog op terug komen.
Lieve groeten uit Ho Chi Minh
Els
(Foto's ben ik aan het uploden, duurt ff)
-
31 Oktober 2014 - 18:12
Trix:
Hoi zus,
wat zijn die 5 weken snel omgegaan zeg, zondag staan we alweer op Schiphol om je op te halen.
Je hebt weer aardig wat bereikt daar, je wordt zelfs uitgeleide gedaan en de verzorgsters willen helemaal met je freubelen, goed hoor...!!! Het zal niet makkelijk geweest zijn afscheid te nemen, je was er alweer voor de 4e keer. Ik hoop dat je een goeie reis zal hebben en ik zie je zondag.
liefs zus. -
31 Oktober 2014 - 18:19
Henny:
He Els,, goeie reis terug. Je kan trots zijn op jezelf. Lieve groet Henny. -
31 Oktober 2014 - 19:34
Trude:
Hey Els, ik weet niet of het nog op tijd is, maar hele goede terugreis. Geweldig wat een vooruitgang heb je weer geboekt!! Zowel materieel, wat heel belangrijk is, maar ook waardering van de verzorgers. Je kan, in mijn beleving, met een gloeiend trots hart het geheel weer " even" achter je laten. Dus een traantje met een verscholen trotse glimlach, tot weerzien.
Liefs, Trude. -
31 Oktober 2014 - 20:00
Duy:
Ik ben trots dat ik jou mocht kennen Els. Hoewel we nog niet in het echt gezien hebben.
Het is en blijft een rare wereld he', die vietnamezen. :-) Ik werd vroege door mijn nederlands pleegouders een vreemde vogel genoemd. Hoe kan dat now? -
31 Oktober 2014 - 20:25
Ineke:
Hoi Els,
Wat vliegt de tijd toch..... je tijd in je 2e thuisland zit er bijna op
Een goede en veilige thuisreis gewenst. Rust nog lekker uit bij thuiskomst.
zie je de 10e
Groetjes Ineke
-
01 November 2014 - 07:51
Marina:
Hoi Els, ik weer volop genoten van je verhalen. Wat hrb je weer veel kunnen bereiken zeg. Dat de verzorgsters bij city je uitzwaaien en je een cadeautje krijgt van de leiding.. Wie had dat twee jaar geleden verwacht?
Bijzonder dat je met Miss Hanh in de kraamkliniek bent gewees, leuk dat er zo positief gereageerd wordt.
Ben benieuwd wat je morgen in Tu Du te zien krijgt. Alvast een hele fijne reis en tot snel. Liefs Marina (met heimwee) -
01 November 2014 - 08:30
Hilde:
hey els, dan zit t er alweer op. wat gaat de tijd snel he?!!! maar wat heb j weer een hoop dingen bereikt en kunnen doen, geweldig!! je hebt weer zoveel gezien ook en meegemaakt. en j komt ook steeds weer wat verder daar, geweldig! succes nog bij tudu, ben benieuwd wat je daar zal zien. en voor daarna een heeele goede terugreis gewenst!
Liefs hilde -
02 November 2014 - 20:11
Saskia:
Lieve Els,
Wat ben jij toch enorm betrokken bij dit project in Vietnam Ik vind het heerlijk om te lezen wat jij daar allemaal voor elkaar krijgt. Petje af. Lees je verhalen met plezier en af en toe een brok in mijn keel. Goede reis terug.
Gr Saskia
-
02 November 2014 - 23:25
Thea:
Hoi Els, volgens mij ben je nu weer in Nederland. Ik ga er van uit dat alles goed is gegaan. Het zal wel heel moeilijk zijn om hier weer te zijn en het een beetje los te laten. Neem de tijd je zit zo weer in de waan van de dag.. We spreken elkaar x Thea
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
