Terug
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg elsenrenee
29 November 2017 | Nederland, Warmenhuizen
Hallo allemaal, voor de derde keer aan een verslag begonnen! De andere twee keer was het opeens foetsie weg. Zal wel weer iets hebben ingedrukt
zoals gewoonlijk.
De heenreis verliep niet echt voorspoedig, op Schiphol al drie kwartier vertraging en op Dubai moesten we een uur wachten voor er een plekje bij de gate was. Aangezien ik 1.55 uur overstaptijd had, werd het spannend. Om 8.30 uur stond ik nog helemaal achterin de megatoestel van 500 mensen en om 9.20 uur sloot de gate. Toen weer door de securyty en hard lopen naar de gate voor de aansluitende vlucht. Heb al jaren niet meer zo hard gelopen en ik loop al zo goed! Twee minuten later sloot ie. En wat denk je? Nog een uur moeten wachten in het vliegtuig voor we mochten vertrekken, het was druk!
Gelukkig was de taxi van het hotelletje blijven wachten, die stond trouw te wachten met zijn bordje: Mrs. Els.
De chauffeur probeerde op zijn Vietnames Engels een gesprekje aan te knopen. Ik vroeg iets en kreeg antwoorden waarvan ik dacht je verstaat er geen bal van.
De volgende dag kwam Lan voor rijden met de Mercedes. Vorig jaar was ik al gestegen in de top tien maar denk dat ik nu in de top drie sta van de receptionisten.
We zijn naar juffie geweest en daar waren de vijf kinderen die we sponsoren met schoolgeld. Het meisje wat naar de middelbare gaat heeft er zoveel zin in, ze is de beste van de klas. Als ze dit af kan maken, is de kans op een job veel beter en heeft de hele famile er profijt van.
Lan vertelde dat ze hartklachten heeft maar doordat ze naar school gaat en naast het schoolgeld ook verplicht in het ziekenfonds moet, krijgt ze nu wel medicijnen.
Monique je boxershorts zijn in dankbaarheid aanvaard. De jongens die nu ook naar school gaan hebben in ieder geval een knappe onderbroek aan!!
De meeste brillen en alle hoortoestellen heeft Lan meegnomen en ik hoop dat ik op de terugweg mee kan naar de audicien.
De warmte moet wel weer even wennen maar voor de oude botten is het heerlijk. De artrose is gelijk minder, je zou hier bijna blijven.
Ook gelijk een simkaart gekocht, de dame in de shop keek me aan toen ik mijn telefoon liet zien. Je zag haar denken, wat voor vooroorlogs ding is dat?
No internet? zegt ze. Nee, no internet. Onder uit de lade kwam toch nog n simkaart tevoorschijn met wat knippen en een klap erop n hij doet het.
De volgende dag met de taxi naar het busstation om naar Can Tho te gaan. De taxi wist het adres gaf ie aan. Ik werd afgezet bij een kapsalon! In mijn beste houtje touwtje Vietnamees uitgelegd dat dit toch echt niet het busstation was en naar de kapper was ik al geweest.
Dus.. bagage er weer in, Els er weer in en de andere helft van Ho Chi Minh gezien. Je wordt bij het busstation in een busje geduwd en dan hopen dat het de goeie is.
Heb nog wel even tegen de chauffeur gezegd dat de deur niet goed sloot, ik zag me geest al dwalen alle bagage op straat onderweg.
Gister met de projecen weer begonnen en al bij de oppermonnik even geweest. Iedereen vraagt waar Renee is, heel grappig.
Wordt vervolgd!
Lieve groet uit Can Tho
Els
zoals gewoonlijk.
De heenreis verliep niet echt voorspoedig, op Schiphol al drie kwartier vertraging en op Dubai moesten we een uur wachten voor er een plekje bij de gate was. Aangezien ik 1.55 uur overstaptijd had, werd het spannend. Om 8.30 uur stond ik nog helemaal achterin de megatoestel van 500 mensen en om 9.20 uur sloot de gate. Toen weer door de securyty en hard lopen naar de gate voor de aansluitende vlucht. Heb al jaren niet meer zo hard gelopen en ik loop al zo goed! Twee minuten later sloot ie. En wat denk je? Nog een uur moeten wachten in het vliegtuig voor we mochten vertrekken, het was druk!
Gelukkig was de taxi van het hotelletje blijven wachten, die stond trouw te wachten met zijn bordje: Mrs. Els.
De chauffeur probeerde op zijn Vietnames Engels een gesprekje aan te knopen. Ik vroeg iets en kreeg antwoorden waarvan ik dacht je verstaat er geen bal van.
De volgende dag kwam Lan voor rijden met de Mercedes. Vorig jaar was ik al gestegen in de top tien maar denk dat ik nu in de top drie sta van de receptionisten.
We zijn naar juffie geweest en daar waren de vijf kinderen die we sponsoren met schoolgeld. Het meisje wat naar de middelbare gaat heeft er zoveel zin in, ze is de beste van de klas. Als ze dit af kan maken, is de kans op een job veel beter en heeft de hele famile er profijt van.
Lan vertelde dat ze hartklachten heeft maar doordat ze naar school gaat en naast het schoolgeld ook verplicht in het ziekenfonds moet, krijgt ze nu wel medicijnen.
Monique je boxershorts zijn in dankbaarheid aanvaard. De jongens die nu ook naar school gaan hebben in ieder geval een knappe onderbroek aan!!
De meeste brillen en alle hoortoestellen heeft Lan meegnomen en ik hoop dat ik op de terugweg mee kan naar de audicien.
De warmte moet wel weer even wennen maar voor de oude botten is het heerlijk. De artrose is gelijk minder, je zou hier bijna blijven.
Ook gelijk een simkaart gekocht, de dame in de shop keek me aan toen ik mijn telefoon liet zien. Je zag haar denken, wat voor vooroorlogs ding is dat?
No internet? zegt ze. Nee, no internet. Onder uit de lade kwam toch nog n simkaart tevoorschijn met wat knippen en een klap erop n hij doet het.
De volgende dag met de taxi naar het busstation om naar Can Tho te gaan. De taxi wist het adres gaf ie aan. Ik werd afgezet bij een kapsalon! In mijn beste houtje touwtje Vietnamees uitgelegd dat dit toch echt niet het busstation was en naar de kapper was ik al geweest.
Dus.. bagage er weer in, Els er weer in en de andere helft van Ho Chi Minh gezien. Je wordt bij het busstation in een busje geduwd en dan hopen dat het de goeie is.
Heb nog wel even tegen de chauffeur gezegd dat de deur niet goed sloot, ik zag me geest al dwalen alle bagage op straat onderweg.
Gister met de projecen weer begonnen en al bij de oppermonnik even geweest. Iedereen vraagt waar Renee is, heel grappig.
Wordt vervolgd!
Lieve groet uit Can Tho
Els
-
29 November 2017 - 15:29
Astriud Brakels:
Zo ik zie dat je weer lekker op je plekje bent. En hopelijk konden alle spullen mee.
Als ik René zie zitten met alle spullen heb je aan één koffer echt niet genoeg. Wat zullen de mensen weer blij zijn.
-
29 November 2017 - 15:30
Trix:
Nou zus, je bent nog maar 2 dagen in Vietnam en je hebt al weer van alles meegemaakt. Dat belooft wat voor de rest van de tijd.. :)
Misschien dat die chauffeur je kapsel niet zo mooi vond, dat hij jou bij de kapsalon wilde afzetten....!
Echt, hilarisch. Zo te lezen ben je wel met alle bagage aangekomen. En voor het verliezen van bagage hoef je niet naar Vietnam hoor, Christa heeft het een aantal maanden geleden meegemaakt bij de Kooimeer, dat haar achterklep open vloog en de koffers van de kinderen over de rotonde rolden...!!
Het is altijd vervelend als de vlucht niet zo verloopt als gepland, maar gelukkig heb je het gehaald. Goed voor de conditie dan maar.
Het is toch mooi dat een aantal jonge Vietnamezen naar school kunnen dankzij de sponsorgelden die jij opgehaald hebt. Lijkt mij voor jou ook heel erg dankbaar.
Veel plezier en succes, en ook genieten he..??
liefs zus -
29 November 2017 - 15:43
Bea:
Hoi Els, blij te horen dat je goed aangekomen ben, wat een lange reis, en gelukkig je kan nog rennen, en al weer veel beleeft daar, en wat zag ik hier nog niet op de kast, de leesboeken volgende keer maar mee, veel plezier geniet van het mooie weer, tis hier koud brr groetjes Bea -
29 November 2017 - 15:48
Renée:
Jaaa! wat een geweldige verhalen weer! heel gaaf om te lezen. We mailen en skypen! X -
29 November 2017 - 15:58
Duy:
Hi Els,
Wat leuk om jouw reis te volgen. Namens de kinderen alsnog bedankt voor het sponsor van al die schoolgeld -
29 November 2017 - 16:54
Wilm:
hallo els
fijn dat goed aangekomen bent, ondanks de strubbelingen,
al weer heel wat meegemaakt lees ik,
veel succes daar, we blijven je volgen.
gr. wilm -
29 November 2017 - 17:30
Margreet:
Wat een spannende heenreis, gelukkig heb je alles gehaald. Pfff......
Het is vast en zeker weer leuk om iedereen weer te zien en wat zullen ze blij zijn om jou weer te zien. Els, succes en ik volg je natuurlijk. -
29 November 2017 - 21:08
Trude:
Meidje, wat een gedoe nu alweer en wat sla je er weer moedig doorheen :-)!! Maar veilig weer op je plek, top! Succes en een groet uit koud en nat Warmenhuizen. -
30 November 2017 - 07:46
Marina:
Wat heerlijk om je verhalen weer te lezen , veel plezier en succes in can tho en doe Miss Hanh de groetjes van me:)
Liefs Marina -
30 November 2017 - 20:54
Luud:
Je hebt in korte tijd al weer een heel avontuur achter de rug. Veel succes. Knap wat je allemaal doet. Groetjes Luud -
01 December 2017 - 11:32
Fleur:
Hoi Elsie! Leuk om te lezen! Wat een gestress met de heenreis, gelukkig ben je goed aangekomen. Ik hou je in de gaten! Geniet van de warmte voor je lijf! Liefs, Fleur -
02 December 2017 - 00:15
Thea:
How Els, wat een gedoe met dat vliegen, je ben toch echt een die hard. Ik doe het je niet na. Lekker die warmte voor je pootjes. Succes daar. Liefs Thea
-
02 December 2017 - 21:18
Karin:
Hoi Els, wat leuk om je verhalen weer te lezen. En dat je met al die hoortoestellen en brillen zonder gezeur door de douane bent gekomen. Geweldig. Geniet de komende weken en weer veilig thuis komen. Liefs Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
