Onderbroeken
Blijf op de hoogte en volg elsenrenee
26 Januari 2020 | Vietnam, Can Tho
Goedemorgen allemaal,
Jullie slapen vast nog maar hier is het ondertussen half 11 en ik ben alweer terug van de Buu Tri pagoda waar ik de kinderen een paar uurtjes bezig probeer te houden.
Heel grappig was dat er een jongen (man) zat met Europees uiterlijk. Ik vroeg aan hem of hij in de Pagode logeerde en we raakte in gesprek. Hij kwam uit Spanje
werkte in Brussel bij de EU en kwam elk jaar meg TET naar Vietnam en logeerde dan in de Pagode. Hij werkt voor de Europese commissie op de humanitaire afdeling.
Op een gegeven moment spreekt een Vietnamese mevrouw me aan en vraagt of ik uit Nederland kom. Zij was in de Pagode met haar man en komt uit......Tilburg!
Nou ja, wat een ontmoetingen weer op de vroege ochtend.
Afgelopen week de was weer weggebracht en de volgende dag kon ik die weer ophalen. Wat denk je? Wasgoed zoek! Oh boy, onderbroeken weg!
Wat nu? Ze hebben alles doorzocht en niet te vinden. Ik moest de volgende dag maar terug komen dan was de collega er weer die wist vast waar het lag.
Wat moet je, je heb geen keus. Volgende dag weer heen en warempel de was was terecht en de onderbroeken ook, gelukkig.
De overbuurman doet aan Kung fu, 's morgens om 6 uur staat ie op het balkon te oefenen en rare kreten te geven. Dit doet ie ook 's avonds, het is geen gehoor. De eerste dagen dacht ik dat het iemand was die niet goed was.
Afgelopen week is TET begonnen, veel is dicht en iedereen is op familiebezoek. Het voordeel is dat het was rustiger is op de weg.
Bij de City hadden ze een dansje in elkaar gedraaid en ook de kinderen van de Buu Tri waren er met een dans. De directeur had ons persoonlijk uitgenodigd en we zaten op de VIP stoelen achter hem. De staff werd voorgesteld aan het publiek en toen de directeur voorgesteld werd begonnen wij te joelen en te klappen. Hij keek verlegen achterom en wist even niet wat ie doen moest.
Ik had bedacht dat ik toch ook voor hem maar iets moest meenemen. In de koffer gekeken of er nog iets in zat.
Een cadeautasje met een kalender met Hollandse plaatjes, een flessenopener aan een klompje, klein blikje met Hollandse taferelen erop gevuld met speculaasjes en een steutelhanger van 2 klompjes.
Dat was een geniale zet, de volgende dag kwam hij naar me toe en op zijn beste Engels bedankte hij voor the gift en hij was er zo very happy mee!
Met de jongens weer een Pepsi wezen halen, nou ja, smoothie want we waren naar een ander tentje.
In de City liggen twee kindjes waarvan ik denk dat hun moeder waarschijnlijk door een zika mug is gestoken. Kindjes met misvormde hoofjes zoals in Zuid Amerika voorkomt.
Van de week was ik op weg naar de City en kon het straatje bijna niet in want er stond een vrachtwagen. Op de cabine liep een jongen die de elektrische bedrading omhoog moest moest duwen anders trok de vrachtwagen het stuk. Ik dacht dat ik al heel wat gezien had hier maar dit was echt levensgevaarlijk.
Vanmorgen in de Pagode werd mijn geboortejaar gevraagd en er werd even fijntjes op gewezen dat ik volgens de Chinese jaartelling nu 64 was en geen 62.
Nou, bedankt ! Voordeel is wel dat ik eerder met pensioen kan!
Het vuurwerk vrijdagavond niet afgewacht, er werd al gezegd dat we voor 23.00 uur binnen moesten zijn omdat de kans dan bestond dat je dronken mensen op de brommert tegen kon komen.
Hier hebben we maar naar geluisterd!
Als het goed is gaan we morgen nog zwemmen met de kinderen.
Kirsten vertrekt komende woensdag weer richting Zwitserland en ik ga vrijdag met de bus naar Ho Chi Minh.
Iedereen nog een lekker weekend en tot de volgende keer!
Lieve groet, Els
Jullie slapen vast nog maar hier is het ondertussen half 11 en ik ben alweer terug van de Buu Tri pagoda waar ik de kinderen een paar uurtjes bezig probeer te houden.
Heel grappig was dat er een jongen (man) zat met Europees uiterlijk. Ik vroeg aan hem of hij in de Pagode logeerde en we raakte in gesprek. Hij kwam uit Spanje
werkte in Brussel bij de EU en kwam elk jaar meg TET naar Vietnam en logeerde dan in de Pagode. Hij werkt voor de Europese commissie op de humanitaire afdeling.
Op een gegeven moment spreekt een Vietnamese mevrouw me aan en vraagt of ik uit Nederland kom. Zij was in de Pagode met haar man en komt uit......Tilburg!
Nou ja, wat een ontmoetingen weer op de vroege ochtend.
Afgelopen week de was weer weggebracht en de volgende dag kon ik die weer ophalen. Wat denk je? Wasgoed zoek! Oh boy, onderbroeken weg!
Wat nu? Ze hebben alles doorzocht en niet te vinden. Ik moest de volgende dag maar terug komen dan was de collega er weer die wist vast waar het lag.
Wat moet je, je heb geen keus. Volgende dag weer heen en warempel de was was terecht en de onderbroeken ook, gelukkig.
De overbuurman doet aan Kung fu, 's morgens om 6 uur staat ie op het balkon te oefenen en rare kreten te geven. Dit doet ie ook 's avonds, het is geen gehoor. De eerste dagen dacht ik dat het iemand was die niet goed was.
Afgelopen week is TET begonnen, veel is dicht en iedereen is op familiebezoek. Het voordeel is dat het was rustiger is op de weg.
Bij de City hadden ze een dansje in elkaar gedraaid en ook de kinderen van de Buu Tri waren er met een dans. De directeur had ons persoonlijk uitgenodigd en we zaten op de VIP stoelen achter hem. De staff werd voorgesteld aan het publiek en toen de directeur voorgesteld werd begonnen wij te joelen en te klappen. Hij keek verlegen achterom en wist even niet wat ie doen moest.
Ik had bedacht dat ik toch ook voor hem maar iets moest meenemen. In de koffer gekeken of er nog iets in zat.
Een cadeautasje met een kalender met Hollandse plaatjes, een flessenopener aan een klompje, klein blikje met Hollandse taferelen erop gevuld met speculaasjes en een steutelhanger van 2 klompjes.
Dat was een geniale zet, de volgende dag kwam hij naar me toe en op zijn beste Engels bedankte hij voor the gift en hij was er zo very happy mee!
Met de jongens weer een Pepsi wezen halen, nou ja, smoothie want we waren naar een ander tentje.
In de City liggen twee kindjes waarvan ik denk dat hun moeder waarschijnlijk door een zika mug is gestoken. Kindjes met misvormde hoofjes zoals in Zuid Amerika voorkomt.
Van de week was ik op weg naar de City en kon het straatje bijna niet in want er stond een vrachtwagen. Op de cabine liep een jongen die de elektrische bedrading omhoog moest moest duwen anders trok de vrachtwagen het stuk. Ik dacht dat ik al heel wat gezien had hier maar dit was echt levensgevaarlijk.
Vanmorgen in de Pagode werd mijn geboortejaar gevraagd en er werd even fijntjes op gewezen dat ik volgens de Chinese jaartelling nu 64 was en geen 62.
Nou, bedankt ! Voordeel is wel dat ik eerder met pensioen kan!
Het vuurwerk vrijdagavond niet afgewacht, er werd al gezegd dat we voor 23.00 uur binnen moesten zijn omdat de kans dan bestond dat je dronken mensen op de brommert tegen kon komen.
Hier hebben we maar naar geluisterd!
Als het goed is gaan we morgen nog zwemmen met de kinderen.
Kirsten vertrekt komende woensdag weer richting Zwitserland en ik ga vrijdag met de bus naar Ho Chi Minh.
Iedereen nog een lekker weekend en tot de volgende keer!
Lieve groet, Els
-
26 Januari 2020 - 12:34
Bea :
Hoi Els, we zijn wakker hoor, wat is t genieten van je verhalen , en wat beleef je weer veel, goed werk en genieten, de tijd gaat alweer snel, dus geniet van je laatste weekjes daar, Groetjes Bea -
26 Januari 2020 - 13:44
Marina:
Leuk om je verhalen weer te lezen, veel plezier met TET en geniet van de laatste week. De tijd is weer voorbij gevlogen! -
26 Januari 2020 - 15:07
Ank En Nico:
we hebben het met aandacht gelezen ,wederom heb je weer alles meegemaakt ,
je moet er echt geweest zijn om dit te kunnen geloven.
alleen schrijf je niet op wat voor weer en temperatuur het daar is?
groeten ank -
26 Januari 2020 - 15:22
Margreet:
He Els, wat een geluk dat je je onderbroeken weer hebt! -
26 Januari 2020 - 15:26
Margreet:
Staat de helft van mijn verhaal erop. Daarom nog maar even een aanvulling.
Heerlijk om te horen dat je het weer zo naar je zin hebt.
Volgens mij zijn de vier weken al aardig opgeschoten? Daarom wensen wij jou nog een hele fijne resterende tijd daar en geniet ervan.
Groetjes van ons. -
26 Januari 2020 - 16:13
Marian:
Hoi Els wat is het toch leuk om elke keer je verslag te lezen. Je maakt elke keer iets bijzonders mee. En wat gaat het snel zeg alweer 4 weken. Geniet nog van de laatste week en maak nog plezier met de kinderen. Ze zullen je wel missen. Ik moest lachen om je onderbroeken verhaal. Je zal ze toch kwijt zijn en geen andere kunnen kopen ha ha. Heel veel groetjes en nog een fijne week -
26 Januari 2020 - 16:53
Astrid:
Hoi Els, wat een avonturen beleef jij weer. Een paar rustige dagen achter de rug en ik zou dan de leeftijd van Vietnam maar aanhouden. Wel apart het is toch ook daar maar één keer per jaar Nieuwjaar. Dat het dan toch twee jaar kan schelen. Gelukkig draag jij veel broeken dat kan ook nog zonder onderbroek. -
26 Januari 2020 - 19:31
Trude:
Prachtig, het was weer enorm genieten van je verhalen!!! Succes je laatste tijdje, wat gaat het hard :-( !!! Groetjes, Trude. -
27 Januari 2020 - 11:30
Rianne:
Hoi Els,
Wat fijn dat je je onderbroeken weer terug hebt. Niks zo prettig als een schone onderbroek haha!
Veel plezier deze week weer!
Ik kijk uit naar je volgende verhaal!
Groetjes,
Rianne Nooder -
27 Januari 2020 - 14:57
Trix:
Hoi zus, ach joh, dan koop je toch Vietnamese onderbroeken...!!! Of hebben ze jouw maat niet.. :)
Je maakt wat mee daar, het gaat ook niet zoals in Nederland. Je komt nog eens iemand tegen in Vietnam: Nederlanders, Europeanen, enz. Je tijd zit er daar al bijna weer op, ze moeten je dan weer een jaar missen.
Veel plezier nog de laatste dagen.
liefs zus. -
27 Januari 2020 - 23:41
Joke:
Els, wat een verhalen!!! Leuk om dit te lezen , gr Joke -
28 Januari 2020 - 18:19
Eric:
Hey Els, Wat een mooie verhalen weer! Heerlijk om te lezen. En wat super tof om te zien hoe jij je weer inzet voor de mensen daar. Ook fijn dat je twee jaar eerder met pensioen kan -
29 Januari 2020 - 16:17
Fleur:
Lieve Els, wat een avonturen weer. Je bent super bezig!! Liefs uit Nederland xxx -
30 Januari 2020 - 23:55
Thea:
Hoi Els wat leuk om te lezen en alles wat je meemaakt. Heb jij nog last van het Corona virus, merk je daar iets van. Krijg je daar nog last van met de terugvlucht? Lieve groetjes Thea -
31 Januari 2020 - 19:12
Marian:
Hoi Els ik weet niet wanneer je vertrekt maar in ieder geval een hele goede terugreis
groetjes Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
